ببینید دوستان اونائی که اعتقاد دارند جن در یافتن محل گنج و دفینه افراد رو کمک میکنه و باید موکل رو یافت تا در این راه نقشه گنج و دفینه رو پیدا کرد،صحبتاشان مبنای علمی نداره ما اینجا فقط به برون داد توجه میکنیم یعنی نتیجه و اگه میخوای نتیجه بگری نباید دنبا یافتن محل گنج و دفینه از روی پیدا کردن نشانه ها بود اینجا من نتیجه برداشت خودم رو در مورد جن و چطوری میشه کمکگ گرفت ازش رو بهتون میگم

واژه جن به انگلیسی یعنی elfاین واژه از اساس پارسى و پهلوى ست و تازیان (اربان) از واژه پهلوىِ جینا Jina به معناى جن برداشته معرب نموده و گفته اند: الجِن ، أجنة و ... !!! سپس ریشه سه حرفى جـ.ن.ن را از آن بیرون کشیده اند که بر پوشیدگى و پوشیده و پنهان شدن معنا دارد که صفت اصلى جنیان است و ساخته اند: جَنّ یُجَنُّ : مستور و پوشیده شدن و از آن ساخته اند : جنین یعنى پوشیده شده (با رحم) و از همین معنا جَنّة (جنت) جنات : بهشت(جایى که از نظرها پنهان است) و از سوى دیگر جَنّ یُجَنُّ : دیوانه شدن ، روانى شدن (زیرا قدیمیها اعتقاد داشتند دیوانگان جن زده یا دیوزده شده اند و جن یا دیوى تسخیرشان کرده!!!) و از آن ساخته اند: مجنون ، مجانین ، جنونواژه ها مرتبط با اتونم هست مثلاٌ

جن گیر

exorcist

جن گیری

exorcism

جن گیری کردن

exorcise, exorcize

بچه جن

اما من خودم معتقدم جن ها وجود دارند اما از دیده ما مشهود نیستند و از آنجائی که گنج و دفینه بعضاٌ هزاران سال و یا صدها سال در محلی بدور از چشم انسانها پنهان است  مثل قبرستان ها  پنهان است 

مثل همین قبرستان جن ها که محل یافتن گنج میتونه باشه و توضیحاتشو آوردم

قبرستان جن

قبرستانی خاموش و مرموز در جنوب شرقی ترین نقطه ایران، استان سیستان و بلوچستان، شهر چابهار، روستای تیس. روستایی باستانی با قدمتی حداقل ۲۳۰۰ ساله كه در آن اعتقادات و باورهای مردم بلوچ با راز آمیزی و سكوت ژرفناك طبیعت آن و آثار باستانی بر جای مانده پیوند خورده است و گورستان جن كه بلوچ ها به آن «جن سنط» می‌گویند یكی از این رازهاست.

به گزارش شبکه ایران، قبرها در كنار هم بر روی سطحی صخره ای حفر شده اند. حفر این گورها بر سطح سنگی حیرت و پرسش بازدیدكنندگان را بر می انگیزد. چه كسانی این گورهارا حفر كرده اند؟ چرا سطح سنگی را برای حفر انتخاب كرده‌اند؟ این گورها با چه وسیله ای حفر شده است؟ در پاسخ به این پرسش ها مانند این گورستان جز سكوت و خاموشی چیزی نمی شنویم. شاید به دلیل حفظ مردگان و در گذشتگان از گزند جانوران و خورندگان زیر زمینی اجساد، رنج كندن سنگ را بر خود هموار می كردند و گورها را اینچنین می ساختند. شاید برای احترام به مردگان بوده و شاید هم باور مردم محلی درست باشد كه «این گورها متعلق به جن هاست. آنها مردگان خود را در حصار این سنگ ها دفن كرده اند، شب كه می رسد، جنها بر سر گور از دست رفتگان خود حاضر می شوند و به مویه و مرثیه سرایی مشغول می گردند. هر كس كه شبانگاه گذرش بر این گورستان بیفتد، مورد نفرین جن ها قرار می گیرد و با عذابی سخت بعد از چند روز می میرد.»

بشر امروزی با وسایل ابتدایی به دشواری توانایی حفر این گورها را بر روی سطح سخت سنگی دارد. شاید به همین دلیل است كه مردم محلی حفر این گورها را به نیرویی مافوق بشر نسبت می دهند.این گورستان بر تپه ای كم ارتفاع مشرف بر روستای تیس و در پای كوه پیل بند قرار گرفته است. در كنار این گورستان كه به قبرستان شماره یك تیس مشهور است، قبرستان امروزی مردم روستا قرار دارد. اما گورهای این گورستان بر سطح خاكی نرم حفر می شوند. مردم روستا اگرچه درگذشتگان خود را در این گورستان به خاك می سپارند اما مراقبند كه شب گذرشان به گورستان جن ها نیفتد!